خاطرات جایزه البرز

من دانش آموز سال پنجم ابتدایی بودم در سال تحصیلی ۵۵-۵۴ و در مدرسه ی تعلیمات اسلامی یزد که در امتحانات نهایی آن سال شاگرد اول شهر شدم.
از هر استانی یک نفر پسر و یک دختر انتخاب و به تهران دعوت شدیم. چند روزی از ما پذیرایی شد البته در کانون کودکان و نوجوانان. بعد از برگشت به شهرمان دوباره از من دعوت شد تا به تهران بیایم. با مرحوم پدرم آمدم و به تالار آینه، محل برگزاری مراسم رفتیم. سه نفر دیگر هم که در سفر قبلی با آن ها آشنا شده بودم حضور داشتند. گفتند عده ای از میان شاگرد اول های ایران انتخاب شده اند که در واقع ما چهار نفر بودیم.
همه ی نخبگان و شاگردان اول و ممتاز مقاطع مختلف در آن جلسه بودند. سپاهیان دانش ممتاز و خلاصه هرکس که کار بزرگی کرده بود یا استعداد ویژه ای داشت. مثلا یادمه که خانمی بود که ضرب اعداد سه رقمی را سریع می گفت.
اسامی را می خواندند و یکی یکی می رفتیم جلو. من هم رفتم و دیدم وزیر آموزش و پرورش وقت در جایگاه حضور دارد که از طرف آقای البرز که ایشان هم کنار وزیر بودند چکی به مبلغ دو هزار تومان از بانک صادرات به من دادند و خلاصه هرکس به فراخور می رفت و جایزه اش را می گرفت. شیرینی این خاطره را همیشه مزمزه می کنم و هنوز برایم لذت بخش است.

خاطره از : دکتر محمود تقوی بافقی